MANOLIS καρδιά σε τέσσερις χορδές
μια παράσταση για τον Μανώλη Χιώτη
Πρωτότυπο θεατρικό έργο: Ιόλη Ανδρεάδη & Άρης Ασπρούλης
Σκηνοθεσία: Ιόλη Ανδρεάδη

ΜΟΝΗ ΛΑΖΑΡΙΣΤΩΝ – ΣΚΗΝΗ ΣΩΚΡΑΤΗΣ ΚΑΡΑΝΤΙΝΟΣ
Πρεμιέρα: Παρασκευή 29|11|2024

ΣΕ ΠΡΩΤΗ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ

«MANOLIS / καρδιά σε τέσσερις χορδές», ένα νέο πρωτότυπο θεατρικό έργο για τον Μανώλη Χιώτη, που υπογράφουν η Ιόλη Ανδρεάδη & ο Άρης Άσπρούλης, θα παρουσιαστεί από το ΚΘΒΕ σε πανελλήνια πρώτη στη Μονή Λαζαριστών (Σκηνή Σωκράτης Καραντινός), σε σκηνοθεσία Ιόλης Ανδρεάδη. Πρεμιέρα: Παρασκευή 29|11|2024.

Ένα έργο που σκάβει βαθιά στην ψυχή του μεγαλοφυούς και πρωτοπόρου μουσικού, συνθέτη και περφόρμερ και επικοινωνεί απευθείας με την καρδιά του ερωτευμένου, του προδομένου, του παρατημένου ή μελαγχολικού ακροατή, γιατρεύοντάς την από τον πόνο της ανθρώπινης κατάστασης.

Πάνω σε ένα μαγικό πάλκο, μέσα σε έναν κόσμο μεταξύ πραγματικότητας και ονείρου, ο Μανώλης Χιώτης και τα κοντινά στη ζωή του πρόσωπα, μιλούν σε πρώτο ενικό. Εξομολογούνται. Όχι φήμες. Όχι ψευδείς ιστορίες. Εξομολογούνται τον πυρήνα του ήθους και του σύμπαντος που αποτέλεσε ο μεγάλος αυτός καλλιτέχνης. Έναν πυρήνα σημαδεμένο από την απώλεια, τον πόνο, τον φθόνο, τη σκληρή δουλειά, αλλά και την επιτυχία, την αναγνώριση, την έμπνευση, τον έρωτα, την τόλμη, την πρωτοπορία, την τιμιότητα και την ανθρωπιά.

Η παράσταση παρακολουθεί τη ζωή του Μανώλη Χιώτη από τη γέννηση μέχρι το θάνατό του, με σταθμούς-κλειδιά και μεγάλες στιγμές στην καλλιτεχνική του πορεία, αλλά και στην προσωπική του ζωή, εκεί όπου, ιδιωτικά, κρίνεται η επαφή του ανθρώπου με το θείο και το αν ο κάθε άνθρωπος πήρε και έδωσε εκείνο το μερίδιο αγάπης για το οποίο ήταν προορισμένος.

Με την παρουσία σημαντικών τραγουδιών, όπως «Περασμένες μου αγάπες», «Ηλιοβασιλέματα», «Ο Πασατέμπος», «Το γκαρσόνι», «Σβήσε τη Φλόγα», «Απόψε φίλα με», «Μοιάζεις κι εσύ σαν Θάλασσα» και άλλων μεγάλων επιτυχιών, ένα ανσάμπλ ηθοποιών και μουσικών καταδύεται στην ψυχή του παγκόσμιου και αιώνιου Μανώλη Χιώτη. Εκεί, όπου ο αληθινός με τον θεατρικό χρόνο περιπλέκονται, οι φωνές των ζωντανών και των νεκρών ηχούν ισότιμα και τα όνειρα των ανθρώπων δεν έχουν τελειωμό.